اسفند

همه ماه های سال یه جوری خاصن

مثلا فروردین

به نظرم روزهای فروردین یه جورایی خرامون خرامون حرکت می کنه، انگاری می خواد تموم جلوه های بهار رو یواش یواش نشون بده، اصراری به تموم شدن نداره انگاری روزها کش می یان

اما نقطه مقابلش اسفند

درست عین اسفند روی آتیش که سریع دود می شه و می ره هوا و فقط یه رایحه ازش باقی می مونه و یه غبار جزیی می گذره و تموم می شه

هم حسرت داره و هم خوشحالی، حسرت از گذشتن  این همه روز حالا چه به شادی که می گی کاش بازم تکرار بشه و چه به ناخوشی ، و خوشحالی از اومدن یه برگ جدید تو زندگی

اما اسفند برای من یه ترس موهوم داره

ترس نبودن تو .